فلسفه در یک جمله:‌ بخش ۱-یونان باستان

گردآوری و ساده‌سازی توسط پیام فضلی

تالسِ میلتوسی (Thales of Miletus) – حدود ۶۲۴ – ۵۴۶ پیش از میلاد

معرفی: تالس نخستین فیلسوف غربی شناخته شده است که آب را اصل اولیه‌ی همه‌چیز می‌دانست.

آناکسیماندر (Anaximander) – حدود ۶۱۰ – ۵۴۶ پیش از میلاد

معرفی: آناکسیماندر نظریه‌ای درباره‌ی «آپیرون» به‌عنوان اصل بنیادی جهان ارائه داد.

آناکسیمنس (Anaximenes) – حدود ۵۸۵ – ۵۲۸ پیش از میلاد

معرفی: آناکسیمنس هوا را اصل اولیه‌ی جهان دانست و بیان کرد که تغییرات در جهان نتیجه‌ی تراکم و تخلخل هوا است.

پیتاگوراس (فیثاغورس) (Pythagoras) – حدود ۵۷۰ – ۴۹۵ پیش از میلاد

معرفی: پیتاگوراس بر اهمیت اعداد در ساختار جهان تأکید داشت.

هراکلیتوس (Heraclitus) -حدود ۵۳۵ – ۴۷۵ پیش از میلاد

معرفی: هراکلیتوس بر تغییر و جریان دائمی همه‌چیز تأکید کرد.

پارمنیدس (Parmenides) – حدود ۵۱۵ – ۴۵۰ پیش از میلاد

معرفی: پارمنیدس ادعا کرد که تغییر یک توهم است و واقعیت یکپارچه و تغییرناپذیر است.

زنون اِلیا (Zeno of Elea) – حدود ۴۹۰ – ۴۳۰ پیش از میلاد

معرفی: زنون با پارادوکس‌هایش به دفاع از نظریات پارمنیدس پرداخت و به نقد مفهوم حرکت و تغییر پرداخت.

ملیسوس ساموس (Melissus of Samos) – قرن ۵ پیش از میلاد

معرفی: ملیسوس، یکی از فیلسوفان الیاتی، نظریات پارمنیدس را گسترش داد و وجود خلأ و تغییر را رد کرد.

زنوفان (Xenophanes) – حدود ۵۷۰ – ۴۷۸ پیش از میلاد

معرفی: زنوفان بر این باور بود که خدایانی که مردم آن‌ها را می‌پرستند تصویری انسانی ندارند و او خدای یکتایی را تصور کرد که فراتر از تصورات انسانی است.

امپدوکلس (Empedocles) – حدود ۴۹۴ – ۴۳۴ پیش از میلاد

معرفی: امپدوکلس چهار عنصر اصلی جهان (آب، هوا، آتش، خاک) را معرفی کرد.

آناکساگوراس (Anaxagoras) – حدود ۵۰۰ – ۴۲۸ پیش از میلاد

معرفی: آناکساگوراس از نوس (ذهن) به عنوان نیرویی یاد کرد که جهان را سازماندهی و مدیریت می‌کند.

پروتاگوراس (Protagoras) – حدود ۴۹۰ – ۴۲۰ پیش از میلاد

معرفی: پروتاگوراس، یکی از سوفیست‌ها، معتقد بود که جمله‌ی “انسان معیار همه چیزها است”، بیانگر نسبیت حقیقت و اهمیت درک انسانی است.

سقراط (Socrates) – حدود ۴۷۰ – ۳۹۹ پیش از میلاد

معرفی: سقراط بر اهمیت پرسش و گفتگو برای رسیدن به حقیقت تأکید داشت.

گورگیاس (Gorgias) – حدود ۴۸۵ – ۳۸۰ پیش از میلاد

معرفی: گورگیاس بر قدرت سخنوری و فن بیان تأکید داشت و در آثارش به نقد وجود و حقیقت پرداخت.

لئوکیپوس (Leucippus) – قرن ۵ پیش از میلاد

معرفی: لئوکیپوس، همراه با دموکریتوس، برای نخستین بار نظریه‌ی اتمی را مطرح کرد که بر اساس آن جهان از واحدهای کوچک و تقسیم‌ناپذیر تشکیل شده است.

دموکریتوس (Democritus) – حدود ۴۶۰ – ۳۷۰ پیش از میلاد

معرفی: دموکریتوس، همراه با لئوکیپوس، نظریه‌ی اتمی را پیشنهاد داد که بر این اساس، همه چیز از ذرات کوچکی به نام اتم تشکیل شده است.

آنتیستنس (Antisthenes) – حدود ۴۴۵ – ۳۶۵ پیش از میلاد

معرفی: شاگرد سقراط و بنیان‌گذار سینیسم Cynism – بر زندگی ساده و اخلاق‌ورزی تأکید دارد.

افلاطون (Plato) – حدود ۴۲۸ – ۳۴۸ پیش از میلاد

معرفی: افلاطون نظریه‌ی اشکال (ایده‌ها) را توسعه داد و آکادمی را بنیان نهاد.

دیوژن سینوپی (Diogenes of Sinope) – حدود ۴۰۴ – ۳۲۸ پیش از میلاد

معرفی: دیوژن سینوپی، یکی از مشهورترین سینیک‌ها، بر زندگی ساده و انتقاد از ارزش‌های اجتماعی تأکید داشت.

ارسطو (Aristotle) – حدود ۳۸۴ – ۳۲۲ پیش از میلاد

معرفی: ارسطو بر روش علمی و تحلیل منطقی تأکید کرد و در زمینه‌های گوناگونی از علم و فلسفه نوشت.

اپیکور (Epicurus) – حدود ۳۴۱ – ۲۷۰ پیش از میلاد

معرفی: اپیکور بر لذت‌بخشی به عنوان هدف زندگی تأکید داشت، اما لذت‌های ساده و روانی.

زنون قیطیه (Zenon of Citium) – حدود ۳۳۴ – ۲۶۲ پیش از میلاد

معرفی: زنون بنیان‌گذار استویسیسم بود، فلسفه‌ای که بر خودکنترلی و پذیرش سرنوشت تأکید دارد.